जिंदगी बडी होनी चाहीये... लंबी नही..
२५ फेब्रुवारी २०२२
आज सकाळी पुन्हा समर्पयामि शॉपीला भेट देण्यासाठी प्रस्थान केले... रात्रीच फोन शरदचा फोन आला होता, "सर्व्हिसिंगला दिलेली सायकल टकाटक तयार केली आहे हिरेनने"
साथीला... सोबत कोणीही नसल्याने आज अंमळ उशिराच म्हणजे सकाळी साडेसहा वाजता राईड सुरू केली. वातावरणात बऱ्यापैकी गारवा होता...
दादरच्या चित्रा सिनेमा जवळच्या नाकाबंदीने ट्राफिक जाम केली होती... नाकाबंदी म्हणजे भरलेले ट्रक आणि टेम्पो बाजूला घेऊन पोलीस मंडळी कागद पत्रे चेक करीत होती. कागदामध्ये गांधीजी दिसताच तपासणी पूर्ण होत होती.... हसून पोलिसाला सॅल्युट मारल्यावर... खुणेनेच लवकर पुढे जा म्हणून सांगितले...
आजची सफर अतिशय रमतगमत होती... उजाडल्यामुळे रस्त्याला रहदारी सुद्धा वाढली होती... शरदने स्कॉटची स्टँडबाय सायकल दिली होती... ती चालवताना एक लक्षात आले, सीट थोडी उंच असल्यामुळे पाय पूर्ण स्ट्रेच करावे लागत होते... त्यामुळे सायकल वेगात पळत होती... हायवेच्या लोकेशनवरचा आजचा सूर्योदय नवीन उत्साहाने भरलेला होता.
वाटेत दोन रायडर्स भेटले.. एकाची सायकल पंचर झाली होती... त्यांचा पंप काम करत नव्हता... माझ्या सोबत असलेल्या पंपाने त्यांचे काम झाले...
पुढे कुर्ल्याला खारी, बटर, पाव घेऊन जाणारा सायकलवाला भेटला... हँडलला दोन पिशव्या आणि कॅरियरला चार पिशव्या लावून तो घाईने चालला होता. मागच्या कॅरियरला लावलेल्या दोन पिशव्या रस्त्यावर पडण्याच्या बेतात होत्या... त्याला थांबविले आणि पिशव्या व्यवस्थित अडकवल्या...
छेडा नगर जवळ एक तरुण सायकल रायडर; हायब्रिड सायकलवर हेल्मेट न घालता राईड करत होता... हात जोडून हेल्मेटचे महत्व सांगितले...
विक्रोळीला समर्पयामि रायडर कौस्तुभ गिरकरची भेट झाली...
ताडदेवचा कौस्तुभ दोन वर्षांपूर्वीच मुलुंडला राहायला आलाय... पण मित्रांचा गोतावळा ताडदेवला असल्यामुळे वेळोवेळी मित्रांना भेटायला जातो...
समर्पयामि शॉपीवर पोहोचलो... सखी सायकल झकास सर्व्हिस केल्यामुळे एकदम खुशीत होती. इतक्यात आदित्य काकाची एन्ट्री झाली. मागोमाग यशवंत जाधव आले... सिद्धार्थ भागव आला... डॉ. नरेंद्र आला... पुन्हा गप्पांची मैफिल सुरू झाली...
काकाने फर्मास नारळ पाण्याची ट्रीट दिली... सखी वरून एक ट्रायल राईड मारली.... लॉंग राईड साठी तयार झाली होती सखी... सिद्धार्थ आज खुश मिजाज मूड मध्ये होता... स्पेशल फोटो काढले आणि माझ्यासह सायकल राईड करायची इच्छा प्रकट केली...
त्या नंतर श्रेय, शरद आणि आदित्य बरोबर सायकलवाला शॉपीवर लहान सायकल पाहायला गेलो..
आदित्य काकाने जवळच्याच हॉटेल मध्ये गरमागरम मेदूवडा आणि डोसा ट्रीट दिली...
परतीचा प्रवास एकट्याने करताना... आजच्या आनंदी सकाळच्या आठवणी मनात घोळत होत्या... त्यामुळे दुपारचे ऊन सुद्धा मऊ झाले होते...
आनंद चित्रपटातील डायलॉग आठवला, "बाबू मोशाय... जिंदगी बडी होनी चाहीये, लंबी नही..."
सतीश जाधव
मुक्त पाखरे...
