मुरबाड सायकल राईड आणि सायकल वाटप कार्यक्रम

मुरबाड सायकल राईड आणि सायकल वाटप कार्यक्रम

 

"आम्ही सायकल प्रेमी फाऊंडेशन" तर्फे मुरबाड येथील काचकोने गावातील आदिवासी आश्रम शाळेतील  मुलींना सायकल आणि शालेपयोगी साहित्य वाटप कार्यक्रमासाठी प्रज्ञा म्हात्रे ताईंचा फोन आला...अशा उपक्रमामध्ये उपस्थिती असणे हे माझे सौभाग्य होते... त्यात अंबरीशने पुढील कार्यक्रम आखला होता... माळशेज मार्गे शिर्डीला जाण्याचा... हा तर सुंदर योग होता...

 मुंबईहून पहाटे चार वाजता सायकलिंग सुरू झाली... नवनीत,  शिवम, सूरज यांची दादरला भेट झाली तर अंबरीश सचिनला घेऊन येत होता...

पहाटेच्या ब्रम्ह मुहूर्तावर सायकलिंग करणे म्हणजे निसर्गामध्ये एकरूप होणे असते... बरोबर साडेपाच वाजता माजिवडा फ्लॅगपोष्टला पोहोचलो... मागोमाग सचिन अंबरीश आले...

तुषार डोके आणि तुषार वासे आजच्या राईडचे गाईड होते.   जवळपास पंचवीस सायकलवीर या वारीत सामील होते... येथे सायकलिंग लिजंट  बारसे सर, कुलथे सर आणि भुसारा सर यांची भेट झाली...

 

हे आजच्या कार्यक्रमाचे प्रमुख पाहुणे होते...सर्वांचा गृप फोटो काढला आणि कल्याण मार्गे सर्वांनी मुरबाडकडे प्रस्थान केले... कल्याणच्या दुर्गाडी किल्ल्याजवळ फाऊंडेशन तर्फे हायड्रेशन ब्रेक ठेवला होता... शहाड क्रॉस केले आणि सायकलीना वेग आला... तुषार सर्वांना व्यवस्थित मार्गदर्शन करत होता... 

पुढे कोलिम येथील पेट्रोल पंपाजवळ पाणी प्यायला सर्व थांबले... तेव्हा मुरबाडला राहणारा मित्र हरीश गगेला फोन केला... तो ऑफिसला गेला होता... परंतु हरीशने सर्व सायकल विरांसाठी मुरबाड बस स्टँड जवळ भाऊ हिम्मतला सांगून भजी आणि चहाची व्यवस्था केली...

काय योग आहे बघा... याच भागातील आदिवासी मुलींना सायकलचे वाटप करण्यासाठी आलेल्या माझ्या सायकल सहकाऱ्यांना अनपेक्षितरित्या नास्त्याचा पाहुणचार मिळाला... त्यात  पंढरपूर वारी सायकलने केल्यामुळे शाल श्रीफळ देऊन हिम्मतने माझा सत्कार केला... 

मुरबाड वरून सासणे काचकोने येथील आश्रम शाळा तेरा किमी अंतरावर आहे... हायवे सोडल्यामुळे गाड्यांची रहदारी कमी झाली होती... परंतु रस्ता रोलिंग टाईप चढ उताराचा होता... तसेच ऊन वाढल्यामुळे वेग कमी झाला... वाटेत बरेच सायकलिस्ट पाणी पिण्यासाठी थांबत होते... 

सर्व सायकलिस्ट आश्रम शाळेत पोहोचलो... शाळेच्या रस्त्याच्या दोन्ही बाजूला उभे राहून मुलांनी टाळ्या वाजवून आमचे स्वागत केले... 

सायकल आणि शिक्षण याची सांगड घालून आम्ही सायकल प्रेमीच्या फाऊडेशनच्या अध्यक्ष प्रज्ञा म्हात्रे ताईनी सायक्लोएज्यू कार्यक्रमांतर्गत पन्नास मुलींना नवीन सायकलचे वाटप तसेच  तीनशे दहा मुलांना दप्तर आणि शालेपयोगी वस्तूंचे वाटप करण्याचा कार्यक्रम ठेवला होता... 

हा अतिशय स्तुत्य उपक्रम होता...  आम्ही सायकल प्रेमी फाऊंडेशच्या सदस्यांनी  आणि विशेष करून संस्थापक प्रज्ञा म्हात्रे यांनी सतत दोन महिने अपार मेहनत घेतली होती...

गावापासून शाळेपर्यंत कोणतेही दळणवळणाचे साधन नसल्यामुळे मुलींना कित्येक किलोमीटर चालत यावे लागत होते... सायकल वाटपा मुळे वाचलेला वेळ त्या मुलींना अभ्यासात देता येणार आहे... सायकलिंगमुळे त्यांच्या  शारीरिक आणि मानसिक आरोग्यात सुधारणा होऊन पर्यावरणाचे महत्व सुद्धा त्यांना कळणार आहे...

या कार्यक्रमाचे प्रमुख पाहुणे म्हणून आई कुठे काय करते फेम निरंजन कुलकर्णी तसेच राष्ट्रपती पदक विजेते वरीष्ठ पोलीस इन्स्पेक्टर श्री प्रसाद पांढरे यांची उपस्थिती लाभली...

तसेच ठाण्याहून सायकलिंग करत आलेले लिजंट सायकलिस्ट बारसे सर... कुलथे सर आणि भुसारा सर... यांच्यामुळे मुलांमध्ये चैतन्य आले..

चारपाच किमी अंतरावरा वरून चालत येणाऱ्या मुलींना  सायकल मिळाल्याच्या आनंद त्याच्या चेहऱ्यावरून ओसंडून जात होता... त्याचे शालेय जीवन सुसह्य होणार होते... या शाळेतील विद्यार्थ्या मध्ये माझी सायकल ही चित्रकला स्पर्धा घेण्यात आली... त्यात मुलींनी  सायकलींची  बहारदार चित्रे काढली होती...

मुंबई ठाण्याहून आलेले सर्व सायकलिस्ट आणि आम्ही सायकल प्रेमींचे सर्व सहकारी सदस्य यांच्या साठी पिठलं भाकरी आणि खर्डा असा बहारदार दुपारच्या जेवणाचा कार्यक्रम होता... तांदळाच्या तसेच नाचणीच्या भाकरीने जेवणात बहार आणली...

हा कार्यक्रम यशस्वी होण्यासाठी आम्ही सायकल प्रेमी फाऊंडेशनची संस्थापक प्रज्ञा म्हात्रे हिचे अथक परिश्रम खरोखरच वाखणण्यासारखे आहेत...

या फाऊंडेशन कडून उत्तरोत्तर असेच समाजोपयोजी कार्यक्रम होवोत हिच सदिच्छा...

मंगल हो... !!!

सतीश जाधव