"सोगो संगीताचा आनंदघन"
"हम तुम साहिर के संग" २६ सप्टेंबर २०२१
कार्यक्रम करायचा म्हटले की नियोजन हे आलेच... ही प्रक्रिया सुरू होते तीन महिने अगोदर... कोविड मुळे सर्व गोष्टी थांबल्या होत्या. परंतू महिनाभर अगोदर सरकारी नियम थोडे शिथिल झाल्यावर आठवड्यातून तीन दिवस तालीम सुरू झाली. सर्वजण हिरीरीने प्रॅक्टिस करू लागले.
भायखळ्याच्या हॉलचे वैशिट्य म्हणजे स्टेज, पडदे खुर्च्या, लाईट्स यांचे परिपूर्ण आयोजन... सोबत चहा-कॉफी डिस्पेन्सर सुद्धा... त्या बरोबर बिस्किटे... जेव्हा सर्व गायक मित्र-मंडळींची भेट होते तेव्हा आनंदाला पारावार राहत नाही... तालीम सुद्धा प्रत्येकजण मनापासून करतात... काही कलाकार पुन्हा प्रॅक्टिस करता यावी म्हणून उशिरापर्यंत थांबतात... आवाज कसाही असो... पण ज्याला गाण्याची आवड आहे आणि मेहनत करायची तयारी आहे अशा सर्व मनपा कलाकारांना या संगीत शाळेत घडविले जाते... त्याच्या आवाजाचा पोत पाहून गाणे दिले जाते.. मग प्रॅक्टिस करता करता त्याला घडविले जाते... रंगीत तालमी मध्ये अंतिम शो चे फिलिंग सर्वांमध्ये उतरते.
मुख्य शो चे पण अजब होते. सद्य परिस्थितीत हॉल मिळणे कठीण होते. म्हणूनच कोविड काळात कार्यरत असलेले पडद्यामगाचे कलाकार म्हणून सर्व मनपा गायकवृंदाचा कोविड वरीयर्स म्हणून सन्मान करण्या निमित्ताने नेहमीचा हॉल मिळवीला. ऐन वेळेला बॅकड्रॉप म्हणून भव्य LED ची व्यवस्था झाली. सर्व कलाकार चॉकलेटी रंगाच्या विविध छटा असलेल्या वेशात दोन वाजल्या पासूनच यायला लागले होते.
प्रत्येकाला कामे वाटून दिली होती. गाण्याची स्क्रिप्ट देणे. चहा पाण्याची व्यवस्था, मेकअप, स्टेजवरील तयारी, गायक कलाकारांचे व्यवस्थापन, बसण्याची तसेच लाईट्सची व्यवस्था, या सर्व कामामध्ये काटेकोरपणा आणि सुसूत्रता होती. गम्मत म्हणजे पडेल ते काम प्रत्येक कलाकार करायला सज्ज होता. यावेळचे सुत्रसंचालन दोन कसलेल्या कलाकारांकडे सोपवले होते.
रंगदेवतेची पूजा झाली... आणि संगीत मैफिलीला सुरुवात झाली... जवळपास १४ नवीन कलाकारांनी प्रथमच सोगोच्या स्टेज वर आपले गाणे सादर केले. साहिरच्या विविध गाण्याच्या वेगवेगळ्या रंगछटा सर्व कलाकारांनी गायल्या.
या वेळच्या मध्यंतर पर्यंतच्या आणि मध्यंतर नंतरच्या गाण्यांमध्ये एक चढती भाजणी होती... त्यामुळे एक गोष्ट झाली... ती म्हणजे नृत्य करण्याची हौस दोन्ही हाफ मध्ये भागवीता आली... बऱ्याच जुन्या जाणत्या कलाकारांनी पहिल्या हाफ मध्ये कला सादर केली... विशेष म्हणजे सर्व नवीन कलाकार सुद्धा पट्टीचे निघाले... आधी कसून केलेल्या सरावा मुळे सर्व नवीन कलाकारांमध्ये आत्मविश्वास जाणवला... जुन्या कलाकारांनी तर या संगीत मैफिलीला एक वेगळी उंची दिली. ताना, मुरक्या, आलाप, चेहऱ्याचे भाव, साथीदाराला नेत्र कटाक्ष देणे... या मध्ये प्रत्येक जण माहीर झाले होते. प्रत्येक कलाकाराला मिठाई आणि गुच्छ देऊन सत्कार करण्याची आयडिया एकदम भन्नाट. सुत्रसंचालनाची खुमारी अतिशय वेगळी होती. सवाल जवाब अशी जुगलबंदीच होती. पण हो... या साठी सुद्धा खूप कसून पूर्व तयारी केली होती...
एकंदरीत संपूर्ण कार्यक्रम आनंदाचा कौटुंबिक सुखसोहळा होता... कलाकारांबरोबर त्यांच्या कुटुंबाने.. आप्तस्वकीय... मित्र... सर्वांनी कार्यक्रम एन्जॉय केला... खूप महिन्यांनी झालेला "हम तुम साहिर के संग" हा कार्यक्रम म्हणूनच विशेष लक्षात राहील.
# कार्यक्रमाचे अंतरंग #
सोगोच्या संगीत कार्यक्रमानिमित्त त्याचे जाणवलेले अंतरंग :-
तालमीला नवे जुने कलाकार येतात तेव्हा प्रॅक्टिस सह एकमिकांना भेटणे हा सुद्धा उद्देश असतो...
वैयक्तिक सुखद गोष्टी शेअर केल्या जातात... आणि कलाकार भेटल्यामुळे अंतरंगीचे दुःख पार नाहीसे होते...
प्रत्येकाचे वाढदिवस साजरे करणे... स्वतःचे अथवा मुलामुलींचे लग्न सेलिब्रेट करणे म्हणजे आनंदाचे प्रक्षेपण असते...
सर्वांमध्ये एक समान धागा आहे तो म्हणजे "मैत्रीचा" यात स्त्री-पुरुष, लहान-मोठा असा भेद नाही...
कार्यक्रम आणि प्रॅक्टिस यामुळे; व्याधी, आजारपण, शास्त्रकिया त्यामुळे आलेले नैराश्य पळून जाते....
निकटवर्तीयांचा मृत्यू; त्यामुळे कोसळणारे पहाडाएव्हढे दुःख, शीतल करण्याचे जालीम औषध म्हणजे सोगो मित्रपरिवार आहे....
येथे तयार झालेले कलाकार वेगवेगळ्या क्षेत्रात नेत्रदीपक कामगिरी करत आहेत.. गायन, संगीत, वाद्यवादन, नाटक, सूत्रसंचालन, टीव्ही शो, यु ट्यूब इत्यादी क्षेत्रांत चमकत आहेत... आता तर घरगुती कौटुंबिक कार्यक्रमात सुद्धा सोगो कलाकार हिरीरीने भाग घेतात. कार्यक्रमाची जबाबदारी पार पाडतात. सोसायटीतील सार्वजनिक कार्यक्रमात सुद्धा आपली चमक दाखवितात... या मुळे कलाकारांचा सोगो बाहेरील मित्र परिवारात सुद्धा वाढ होत आहे...
येथील कलाकारांचे सुप्त गुण प्रचंड विकसित झाले आहेत.. कोणाही मध्ये आता स्टेजची भीती राहिलेली नाही.. माहीत नसलेले गुण उभारून आले आहेत..
हे सर्व टॅलंट पाहिल्यावर आपले कुटुंबीय, मित्रपरिवार सुद्धा भारावून जातात...
घरातली मंडळी, कुटुंबीय सुद्धा आता गायला लागले आहेत. सोगो कलाकारांसोबत गणपती, नवरात्रीत सर्व कार्यक्रमात भाग घेत आहेत... त्यांना सुद्धा इंस्पायरेशन मिळत आहे...
घरच्यांसाठी चर्चा करायला गीत-संगीत हा एक नवीन विषय; आनंदाचे वाटप करण्यासाठी मिळाला आहे...
यामुळे नव-नवीन संकल्पनांचा उदय होतोय आणि कल्पकता वाढीस लागते आहे...
व्याधी मुक्त होण्याचे औषध म्हणजे सोगो...
नवनवीन कलाकारांचा उदय होतोय सोगो मुळे...
कलाकारांचे वक्तृत्व सुधारलय.. आत्मविश्वास वाढला...
नवीन कपडे घालण्याचा सोस पूर्ण करता येतो...
मुख्य कार्यक्रमात एकाच रंगाच्या निकशामुळे कौटुंबिक बॉंडिंग वाढले ...
सर्वांच्या कपड्यांचा एक रंग पाहून इतरांना अप्रूप वाटते...
सर्व जोडले गेले आहेत निव्वळ मैत्रीच्या धाग्याने...
स्त्री पुरुष भेद कमी झाला आहे...
मैत्रीचे स्नेहाचे नाते सख्ख्या नात्यापेक्षा दृढ झाले आहे...
प्रत्येकाच्या जीवनात दुःखद घटना घडत असतात पण ते ते पचवण्याची ताकद सोगो ने दिलीय ...
दुःख निवारण्याची सुखद गोळी आहे सोगो...
नवीन क्षेत्रांत घवघवीत यश... इतरांकडून कौतुक...
रिटायरमेंट नंतर एक पोकळी निर्माण होते.. तीसुद्धा भरून निघालीय...
सो गो म्हणजे आनंदाचे प्रक्षेपण....
जीवनाचा नवा अर्थ सापडलाय..
सजण्या-धजण्या साठीचे ठिकाण हक्काचे ठिकाण...
ताणतणाव विसरणे...
संगीतात मशगुल होऊन रिलॅक्स होणे...
तारुण्य टिकविण्याचे साधन म्हणजे सोगो...
गंभीर शस्त्रक्रिया झालेले कलाकार सोगो मुळे लवकर बरे झाले आहेत...
स्वतःच्या तब्बेतिकडे लक्ष देण्यासाठी प्रत्येकजण प्रयत्नशील झालाय... खूप वर्ष आनंदी जीवन जगायचंय प्रत्येकाला... सोगोच्या संगतीने...
निर्माण झालेला ऊर्जा स्रोत इतर क्षेत्रांत सुद्धा चपलखपणे वापरता येऊ लागलाय..
मुख्य कार्यक्रमा अनुषंगाने :-
प्रत्येकाच्या कामाचे वाटप त्यामुळे बंधुभाव वाढीस लागतो... कोणतही काम करण्याची प्रत्येकाची तयारी...
लहान मोठे पद, प्रतिष्ठा; समान पातळीवर आणली सोगोने...
कार्यालयात कोणत्या पदावर आहे या पेक्षा, तो माझा मित्र किंवा मैत्रिणी आहे याचा आदरभाव वाढीस लागला आहे...
बोलताना प्रत्येकाच्या डोळ्यात प्रेमभाव दिसतो..
आपली वैगुण्ये विसरली जातात...
स्वतःला आहे तस स्वीकारण्याची कला प्राप्त झाली आहे...
त्यामुळे इतरांचे दोष सुद्धा दुर्लक्षित केले जातात...
आनंदी जीवन घडविण्याचा कारखाना सोगोने उघडलाय..
प्रत्येकाच्या तारुण्याला बहर आला आहे...
जीवन जगण्याची कला प्राप्त झालीय...
कुटुंबला सुद्धा विरंगुळा मिळण्याचे साधन; मुख्य कार्यक्रम...
करोना सारख्या मोठ्या अवघड परिस्थितीतून मानसिकरीत्या सावरण्याची कला अवगत झाली...
सोगो आता जिव्हाळ्याचे कुटुंब झाले आहे...
एकमेकांना भेटलं; की फक्त गाणे आठवत...
एक नवीन विषय इतर मित्रांमध्ये चर्चेला मिळतो.
आता वयाचे बंधन संपले आहे...
वेळेला मदतीचा हात पण सोगो देतंय...
जीवनाचा अर्थ समजू लागलाय...
कलाकार म्हणून उभारी आलीय.. कार्यक्रमात नाचणे बगडणे... हे एक स्ट्रेस मॅनेजमेंट आहे...
स्वतःवर विनोद करण्याची कला अवगत झालीय...
स्वतःची कमतरताच स्ट्रॉग पॉईंट कसे बनवायचे हे उमजलय...
स्वतःवर प्रेम करायला शिकलाय प्रत्येक जण...
मित्राला मित्र म्हणून पाहणे... एकदम निरपेक्ष भावनेने...
सोगो म्हणजे आनंदाचा खजिना आहे.... जीवनभर पुरणारा...
सोगो ने बढती बदली रिटायरमेंट सुद्धा पाहिलीय कलाकारांची...
नवरा , बायको, नात, नातू, मूले, आई, बाबा, आजी, आजोबा; तसेच आप्तस्वकीय आणि मित्रमंडळी सोगो कलाकारांचं कौतुक करतात या पेक्षा मोठा आनंद काय असू शकतो...
आपण सर्व आनंदाचे भुकेले आहोत... त्याची गुरू किल्ली सापडली आहे सोगो मधून...
आनंदी जीवन जगण्यासाठी प्रभावी माध्यम ...
सोगो कलाकारांच्या व्हिडीओ क्लिप देश, परदेशात सुद्धा पोहोचल्या आहेत....
परदेशात राहणारे स्वजन अतिषय जवळ आले आहेत... तिकडंन सुद्धा कौतुक होतंय...
युट्युब, इन्स्टाग्राम, फेसबुक येथून सुद्धा प्रचंड लाईक्स मिळत आहेत..
कार्यक्रमाची पूर्व तयारी :-
मेकअपमन, लाईटवाले, led स्क्रीनवाले, साउंड सिस्टीमवाले, फोटोग्राफर , व्हिडीओग्राफर, सायनाचे रंगमंच कामगार, कराओके एडिटर आणि कंपोजर, कट आऊट, बॅनर, प्रॉप, नास्ता आणि चहा बनविणारे, सर्व कामे करणारे, देणगीदार, हॉल मिळवण्यासाठी आयडिया देणारे हे सर्व पडद्यामगाचे कलाकार आहेत...
गाणी मॅनेजमेंट:-
गाण्याच्या सिक्वेस, त्याची वेळ, पहिला आणि दुसरा अंतरा सुरू होण्याच्या टाइम, सुत्रसंचालकांना दिलेला वेळ, सुरुवात, माध्यतर, समाप्ती या सर्वांचा सेकंद-सेकंदाचा अभ्यास म्हणजे phd होईल.... यासाठी प्रत्यक्ष अप्रत्यक्ष मदत करणारे कार्यालयीन अधिकारी कर्मचारी यांचा सुद्धा मोठा हात आहे कार्यक्रम बहारदार करण्यासाठी...
कल्पक थीम निवडणे:-
थीम ठरविणे, गाणी निवडणे, ती नेट वरून डाउनलोड करणे, कलाकारांना त्याच्या गायकी प्रमाणे गाणी वाटप, त्यांना एनकरेज करणे. गाण्यातील हरकती, चढउतार, पट्टी आणि जागा दाखविणे. ही म्हणजे प्रयोगशाळा आहे....
प्रॅक्टिस हॉल :-
आता जो प्रॅक्टिस साठी हॉल बनविला आहे, "उसका क्या कहना".. टाईल्स, रंग, जुन्या शोचे कट आऊट चहा, कॉफी, बिस्कीटची इन्स्टंट व्यवस्था...
टेबल, खुर्च्या, लॅपटॉप, मोठा स्क्रीन, प्रोजेक्टर, साऊंड सिस्टीम ही तर प्रॅक्टिससाठी पर्वणी आहे...
सर्वाचा सकारात्मक भाव आणि संगीताची आस्था येथे काम करते...
आता पर्यंत १०० पेक्षा जास्त कलाकार जॉईन झाले आहेत.
ही या सर्व व्यवस्थेची पोचपावती आहे...
सोगो संगीताचा "आनंदघन" बरसतो आहे सर्वांवर...
या संगीत सागरात चिंब भिजतो आहे प्रत्येक कलाकार... आणि सोगोला साथ देणारे पडद्यामगाचे किमयागार....
सतीश जाधव
मुक्त पाखरे...