कुंभार्ली घाट सायकल राईड

कुंभार्ली घाट सायकल राईड

०१ सप्टेंबर, २०२०

गणपती विसर्जन झाल्यावर, राजापूरवरून सायकल्स कारला लावून चिपळूण जवळील खेर्डी येथे भाची मनीषाकडे प्रस्थान केले. 

खेर्डीला पोहोचल्यावर दोन्ही सायकल असेंबल करून राईडसाठी तयार केल्या. जावई सुनील सुद्धा माझ्याबरोबर सायकलिंग करायला तयार झाला.

सकाळी साडेसहा वाजता खेर्डी वरून राईड सुरू झाली. चिपळूण वरून कराडला जाणार हा राज्य महामार्ग आहे. सकाळची वेळ आणि सध्याची परिस्थिती यामुळे रस्त्याला तुरळक रहदारी होती. सुनील मागाहून सायकलिंग करत येणार होता. 

 रम्य सकाळ... धुंद वातावरण... बाजूने वाहणारी वाशिष्ठी नदी... झाडांचा मंद सुगंध.. यात पक्षांचा किलबिलाट... त्यांचे उठणारे प्रतिध्वनी.. याने मन निसर्गात रममाण झाले. ढगांच्या आडून होणारा सूर्योदय नवन्मेशाचे गीत गात होता. 

 

थोड्याच वेळात कोळकेवाडी- एलोरे फाटा लागला. या रस्त्याचे द्विपदरीकरण सुरू आहे. त्यामुळे काही ठिकाणी वेगात तर काही ठिकाणी ऑफ रोडिंग सायकलिंग सुरू होते. 

छोटीशी घाटी लागली, रस्ता खड्या खुड्ड्याचा असल्यामुळे सावधगिरीने आणि सावकाश घाटी चढत होतो. उंचावर आल्यावर बाजूच्या डोंगराकडे नजर गेली. आ हा हा.. डोंगराच्या पायथ्याला ढग दाटून थांबले होते. माथ्यावर हिरवेगार जंगल आणि पायथ्याला धुक्याच्या थरांची पांढरी शुभ्र दुलई ओढून झाडे निवांत पहुडली होती. वाटेत मुंढे गाव लागले.

शिरगाव गावाजवळ सायकलिस्ट डॉ. स्वप्नील दाभोळकरची भेट झाली. अतिशय उमदे व्यक्तिमत्व,  नखशिखांत काळा सायकलिंग ड्रेस, सर्व सेफ्टी गियरसह त्याची सायकलिंग सुरू होती. चिपळूनमध्येच प्रॅक्टिस करतोय आणि गेल्या जानेवारी पासून सायकलिंगला सुरुवात करून आतापर्यंत मस्त वजन कमी केले आहे.

 पोफळी फाट्यापर्यंत आम्ही एकत्र सायकलिंग केले. स्वप्नीलला लवकर परत जायचे असल्यामुळे कुंभार्ली घाटाचा चढ लागताच जोरात सायकलिंग सुरू करून स्वप्नील पुढे गेला.

 

 कुंभार्ली घाट पूर्ण चढून जायचे असल्यामुळे दोन- पाच गियर सेट करून पेडलिंग सुरू झाले. रस्त्याच्या दोन्ही बाजूला गर्द झाडी... लांबवर दिसणारे विहंगम धबधबे झाडांच्या कुशीत लपलेले पोफळी गाव, या सर्व नजाऱ्याचा आस्वाद घेत अतिशय दमदार राईड सुरू होती. पोफळी गावातून तसेच जलविद्युत केंद्राकडून येणारा एक रस्ता घाटात मिळाला. त्याला 'पोफळी ऐनाचे तळे' नाव होते.

 एकाबाजूला दिसणारे सह्याद्रीचे उंच उंच कडे आणि दुसऱ्या बाजूला पोफळी परिसराचे खोरे आणि त्यातून वर चढत जाणारी वाट पूर्णपणे हिरवाईने नटलेली होती. 

साधारण दोन किमी घाट पार केल्यावर परत येणाऱ्या स्वप्नीलची पुन्हा भेट झाली. त्याच्यासह फोटो काढले, त्याने मोबाईल नंबर शेअर केला. पुन्हा भेटण्याचे आश्वासन देऊन स्वप्नीलला निरोप दिला. 

आता पावसाला सुरुवात झाली होती. ओलसर रस्त्यावर ढग उतरू लागले होते. गारवा सुद्धा वाढला होता.  त्यामुळे चढावर लागणारी दमछाक एकदम कमी झाली. ऊन पावसाचा खेळ सुरू झाला. ढगाआडून येणारे उन्हाचे कवडसे पावसाच्या थेंबांवर पडून सप्तरंगी इफेक्ट देत होते. 

शाळेत विज्ञानाच्या तासाला सप्तरंगी तबकडी गोलगोल फिरविली की पांढरा रंग दिसत असे आणि थांबली की पुन्हा सात रंग दिसत याची आठवण झाली.  या दवबिंदूतून दिसणारे सप्तरंग धवल रंगाचेच भाग आहेत. ज्याच्या मध्ये सर्व रंग सामावलेले आहेत अशी ती हिरण्मयी, शुभ्रधवल सृष्टी माझ्या समोर अवतीर्ण झाली होती. 

तासाभरात कुंभार्ली घाटाच्या टॉपला पोहोचलो. समोर चेक पोष्ट होते. पोलीस हवालदार भिकाजी लोंढे यांची ओळख झाली. बाजूच्या सह्याद्री हॉटेलच्या प्रांगणात फेरफटका मारला. हॉटेल बंद होते. 

कुंभार्ली चेक पोष्टच्या पुढे सातारा जिल्ह्याची हद्द सुरू होते. या ठिकाणी रत्नागिरी जिल्हा ओलांडणाऱ्या गाड्यांना अडवत नव्हते, परंतु जिल्ह्यात येणाऱ्या गाड्यांची नोंदणी सुरू होती. कुंभार्ली टॉप संपूर्ण धुक्यात बुडून गेला होता. जवळील कॅन्टीनमध्ये चहा बिस्किटे खाऊन परतीचा सफर सुरू करणार इतक्यात सुनीलचा फोन आला. सुनील सायकलसह पोफळी नाक्यावर पोहोचला होता. 

हवालदार लोंढेचा निरोप घेऊन धुक्यातच परतीची सफर सुरु झाली. भन्नाट वेगात नागमोडी वळणे घेत सायकलिंग सुरू होती. वळणावर अतिशय सावधगिरी बाळगत, वेगावर नियंत्रण ठेवत घाट उतरताना हेल्मेट मध्ये शिरणार वारा भु र र र.... आवाज करीत होता. जणूकाही पंख लावून पक्षासारखा हवेत तरंगत होतो. घाट चढायला तास लागला होता पण अवघ्या पंधरा मिनिटात घाट उतरून पोफळी फाट्यावत पोहोचलो.

सुनीलसह, पंचायत समिती सदस्य बाबू साळवी यांची भेट झाली. सुनील पहिल्यांदाच एव्हढी मोठी राईड करत होता. वाटेत चिपळूण विधानसभा क्षेत्राध्यक्ष श्री. दादा साळवी यांची भेट झाली.

तेथून अलोरेला आलो. संतोषच्या  टपरी वर  गरम भजीपाव आणि वडा तसेच स्पेशल चहा घेतला.  तेथून आमचे लोअर परेलचे आमदार सुनीलभाऊ शिंदे यांच्या  पेडाम्बे गावात आलो. जवळच काडसिद्धेश्वर महाराज यांचा मठ आहे. त्याच्या मागे जावई सुनीलचा मित्र प्रमोद शिंदेचे घर आहे.  त्यांच्या घराच्या पहिल्या माळ्याच्या शेडच्या कामाचे इंस्पेक्षन सुनीलने केले तसेच मातोश्रीनां भेट दिली. आईनी कोकम सरबतची ट्रीट दिली. 

मठाजवळच शिवसेना, चिपळूण तालुका अध्यक्ष आणि महाराष्ट्र कब्बडी असोसिएशनचे अध्यक्ष श्री प्रतापराव शिंदे यांची  भेट झाली. तसेच महाराष्ट्र  कब्बडी टीमचे कर्णधार श्री स्वप्नील शिंदे यांची सदिच्छा भेट घेतली. 

तेथून माझे मित्र महेश घाग यांच्या गजमल पिंपळी गावातील कृष्णकमल बंगल्याला भेट दिली. याच  पिंपळी गावात स्वर्गीय मीनाताई ठाकरे यांचे माहेर आहे. 

आजची चिपळूण मधील  ६० किमीची पहिली राईड अतिशय अविस्मरणीय होती. विविध क्षेत्रातील व्यक्तीच्या ओळखी झाल्या. तसेच  सकाळच्या अरुणोदया पासून कुंभार्ली घाटाच्या माथ्यापर्यंत निसर्गाने, पंचमहाभूतांनी दाखविलेली  दिव्य, भव्य, मोहक, अफाट रूपे किती सुंदर आणि उदात्त आहेत याची प्रचिती आली.

अशा या भावविभोर सायकल सफरीसाठी मनातील भावना शब्दरूपाने प्रकट झाल्या. 

आकाशी सिंहासनाची सजली मेघडंबरी 

अरुणोदय नभीचा देतसे हळू ललकारी 

 तेजस्वी नारायणस्वारी दरबारी प्रवेशीली

 सकळजनांनी आनंदाने मानवंदना दिली

 

 किलबिल पक्षी रव अन् वासरांचे हंबरणे

 घरघर जात्याची अन् कंठातले मंजुळ गाणे

 

 सुहास्य वदना ललनांची लगबग ही अंगणी

 सडासंमार्जन होता  रेखियली  सुबक कणी 

 

 आसमंत दरवळे  उमलता वेलींवरची फुले

 मोद  भरला अवकाशी प्रसन्नचित्त झाले

 

 गाभारी मंद समया तबकी निरांजने उजळती

 सुगंधी धुपदाण्या अन् उजळते ही कापुरार्ती 

 

 सनई चौघडे देवा द्वारी मंगल वाद्य कानी सुस्वर 

 नवतेजाने नटली अवनी निघून जाता घोर तीमिर

 

सतीश जाधव

आझाद पंछी.....